พระราชบัญญัติการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและการบำรุงรักษาของชาวฮินดู (HAMA) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2499 โดยเป็นส่วนหนึ่งของร่างกฎหมายฮินดู กฎหมายนี้ครอบคลุมทั่วทั้งอินเดีย ยกเว้นรัฐชัมมูและแคชเมียร์ และบังคับใช้กับชาวฮินดูที่มีภูมิลำเนาในประเทศของเรา พระราชบัญญัติการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและการบำรุงรักษาของชาวฮินดูถูกนำมาใช้เพื่อประมวลและกำหนดมาตรฐานของประเพณีทางกฎหมายของชาวฮินดูในปัจจุบัน พระราชบัญญัตินี้เกี่ยวข้องกับกระบวนการทางกฎหมายในการรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรมโดยผู้ใหญ่ชาวฮินดูโดยเฉพาะ และด้วยภาระผูกพันทางกฎหมายของชาวฮินดูในการให้การอุปการะเลี้ยงดูแก่สมาชิกครอบครัวต่างๆ ในบทความนี้ เราจะพิจารณาแง่มุมต่างๆ ของกฎหมายการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและการบำรุงรักษาของชาวฮินดู (HAMA) ปี 1956 โดยละเอียด
กฎหมายเกี่ยวกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและการดูแลโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับกฎหมายส่วนบุคคลของศาสนาต่างๆ ในอินเดีย พระราชบัญญัติการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและการบำรุงรักษาของชาวฮินดู พ.ศ. 2499 บังคับใช้กฎหมายดังกล่าวสำหรับชาวฮินดู เชน ซิกข์ และชาวพุทธ โดยทั่วไปมีบทบัญญัติเกี่ยวกับการรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม การเลี้ยงดูภริยา บุตร หรือบุพการีที่ชราเป็นต้น