มีคำจำกัดความของการนมัสการหลายคำในคำศัพท์ทางกฎหมาย ซึ่งมีความหมายใกล้เคียงกันทั้งหมด รวมถึงคำจำกัดความของ Sheikh Ibn Taymiyyah ซึ่งกล่าวว่าการเคารพบูชาเป็นชื่อที่ทุกสิ่งที่พระเจ้ารัก - ผู้ทรงอำนาจ - และพอพระทัยในการกระทำและคำพูดทั้งภายนอกและภายใน จึงรวมถึงการอธิษฐาน การอดอาหาร ความซื่อสัตย์ ความน่าเชื่อถือ การญิฮาด การรำลึก ความอดทน และทุกสิ่งที่กฎหมายบัญญัติไว้ จากคำพูด หรือการกระทำ การเป็นทาสในความหมายนี้จะบรรลุผลสำเร็จได้ด้วยสองสิ่งหลักเท่านั้น พวกเขาคือความรักที่สมบูรณ์แบบสำหรับพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ และความสมบูรณ์ของความอัปยศอดสูและการยอมจำนนต่อพระองค์ และจากความหมายของการนมัสการนั้นมีอยู่สองประเภท ประเภทแรกคือสิ่งที่เป็นประโยชน์โดยเนื้อแท้ เช่น การละหมาด การถือศีลอด และส่วนหนึ่งคือผลประโยชน์ที่ส่งต่อไปยังผู้อื่น เช่น ซะกาต เป็นต้น ขอความสันติจงมีแด่เขา - เกี่ยวกับการบูชาอุปการะเด็กกำพร้า ตัวอย่างเช่น: (ฉันและผู้ที่อุปการะเด็กกำพร้าจะอยู่ในสวรรค์เช่นนี้และเขาพูดด้วยนิ้วชี้และนิ้วกลาง)
การนมัสการมีการแบ่งย่อยออกไปอีกตามประเด็นของการบังคับกดขี่ต่อพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพโดยสมัครใจหรือการบังคับ ดังนั้นการนมัสการจึงเป็นสากลหรือถูกกฎหมาย และการบูชาจักรวาลคือการยอมจำนนต่อคำสั่งของพระเจ้า - สง่าราศีและความยิ่งใหญ่ - สากล และรวมถึงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดและ ประชากร; ผู้เชื่อและผู้ไม่เชื่อต่างก็อยู่ภายใต้คำสั่งของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพและความหมายนี้ปรากฏอยู่ในคำตรัสของผู้ทรงอำนาจ: (แท้จริงทุกคนในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินจะมาแต่เป็นผู้รับใช้ของผู้ทรงเมตตาเสมอ) จากผู้ศรัทธาที่ เชื่อฟังพระเจ้าและปฏิบัติตามคำสั่งของบรรดาร่อซู้ลและนบี และในข้อนี้ พระผู้ทรงฤทธานุภาพตรัสว่า : (และปวงบ่าวของพระผู้ทรงกรุณาปรานีคือผู้ที่เดินบนแผ่นดินอย่างถ่อมตน) ไม่ใช่การกระทำและการเลือกของเขา แต่เป็นการเคารพบูชาตามกฎหมาย ผู้ที่ทำสิ่งนั้นย่อมได้รับการสรรเสริญ