ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าการที่หัวใจของผู้ศรัทธาผูกพันกับพระเจ้าของเขาผู้ทรงอำนาจและสูงส่งเพราะไม่มีศรัทธาหรือการเป็นทาสเว้นแต่การที่ผู้รับใช้ผูกพันกับพระเจ้าในแง่ของการเป็นเจ้านายและความเป็นพระเจ้าของพระเจ้าโดยการรวมพระองค์เป็นหนึ่งเดียว และยอมจำนนต่อพระองค์แต่เพียงผู้เดียวโดยไม่มีภาคี และปฏิเสธการผูกมัดของหัวใจกับสิ่งอื่นใดนอกจากพระองค์ และผู้ที่ผูกพันกับพระเจ้าจะพบความกรุณา ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และความเอาใจใส่ของพระเจ้า พระเจ้าไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังในสถานการณ์ที่ยากลำบาก บรรเทาความทุกข์ของเขา ขยายทางออกให้กับเขา ปกป้องเขาและดูแลเขา แต่ใครก็ตามที่ยึดติดกับคนอื่น ชะตากรรมของเขาคือการละทิ้งและกีดกัน ผลของมันใช้ได้เว้นแต่จะมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า ถูกต้อง เมื่อ Muawiyah bin Abi Sufyan ขอให้ Aisha มารดาของผู้ศรัทธาให้คำแนะนำแก่เขา เธอเขียนถึงเขาว่าเธอได้ยินผู้ส่งสารของพระผู้เป็นเจ้า - ขอคำอธิษฐานและสันติสุขจากพระเจ้าจงมีแด่เขา - กล่าวว่า: เขาแสวงหาความพึงพอใจของผู้คนด้วย พระพิโรธของพระเจ้า และพระเจ้าทรงมอบเขาไว้กับประชาชน)
และเราเห็นคนจำนวนมากที่ถ้าเขาเข้าร่วม ผู้คนจะหันมาหาเขา และถ้าเขาถูกกล่าวถึง พวกเขายกย่องเขา จิตใจของพวกเขารักเขา และลิ้นของพวกเขาก็ยกย่องเขา และพวกเขาอาจไม่เคยพบเขา และถ้าเหตุผล ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพระเจ้าคงจะเป็นเช่นนั้น และตรงกันข้ามกับสิ่งนั้น ดังนั้นใครก็ตามที่รักเขา พระเจ้าจึงเรียกกาเบรียลให้รักเขา จากนั้นเขาก็สั่งให้ทูตสวรรค์รักเขา ดังนั้นชาวสวรรค์จึงรักเขา และแผ่ความรักของพระองค์ออกไปในหมู่ผู้คนบนแผ่นดินโลก ดังนั้น หากมุสลิมมีความสัมพันธ์อันดีกับพระเจ้า กิจการของเขาง่าย, คำอธิษฐานของเขาได้รับคำตอบ, สภาพของเขาดี และเมื่อคน ๆ หนึ่งอยู่กับพระเจ้าในความมั่งคั่ง, พระเจ้าก็อยู่กับเขาในความทุกข์ ตัวอย่างเช่น ยูนุส ปรมาจารย์ของเรา; หากเขาไม่ใช่คนที่สรรเสริญพระเจ้า พระเจ้าคงจะขังเขาไว้ในท้องปลาวาฬจนถึงวันกิยามะฮ์ และมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างคนที่มีความสัมพันธ์กับผู้คนที่แข็งแกร่งและมีชื่อเสียงในหมู่พวกเขาว่าดี และความสัมพันธ์กับพระเจ้าก็เปราะบาง อ่อนแอ ทั้งหมดนี้อยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ
ศรัทธาเป็นที่มาของคำกริยาว่าปลอดภัย และความหมายของมันคือการให้สัตยาบัน สำหรับชารีอะห์ มันหมายถึงการให้สัตยาบันด้วยหัวใจ และสิ่งที่ตามมาด้วยการยอมรับด้วยลิ้น และความหมายโดยความเชื่อในพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ: การให้สัตยาบันอย่างมั่นคงของ ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ และพระองค์เพียงผู้เดียวเท่านั้นที่คู่ควรแก่การเคารพบูชา ความอัปยศอดสูและการนอบน้อมต่อพระองค์เพียงผู้เดียว และข้อพิสูจน์ถึงความสมบูรณ์แบบสมบูรณ์และการชำระให้บริสุทธิ์จากพระองค์ ทุกข้อบกพร่องและความไม่สมบูรณ์ เขาเป็นเจ้าของและเป็นเจ้าแห่งทุกสิ่ง และเขาคือ ผู้ทรงทำให้ตายและมีชีวิต และทรงสร้างจากความว่างเปล่า และทรงจัดหาผู้รับใช้ของพระองค์ตามความประสงค์โดยมิได้คาดคิด และควรค่าแก่การกล่าวว่าศรัทธามีความหมายหลายประการ ได้แก่ การยอมจำนนต่อพระบัญชาของพระเจ้า - ผู้ทรงอำนาจ - และการยอมจำนน แก่เขา ซึ่งความหมายนี้มีมากกว่าหนึ่งแห่งในอัลกุรอาน รวมทั้งวจนะของพระเจ้า ผู้ทรงจำเริญและสูงส่ง: (จงกล่าวว่า แนวทางของพระเจ้าคือทางนำ และเราได้บัญชาให้เรานอบน้อมต่อพระเจ้าแห่ง โลก)[2] และในบรรดาความหมายของศรัทธานั้น ความจริงใจของการปฐมนิเทศและเจตจำนงต่อพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพเพียงผู้เดียว และในหมู่พวกเขา คำพูดของพระองค์ มหาบริสุทธิ์จงมีแด่พระองค์ (จงกล่าวเถิด: คำอธิษฐานของฉัน การอุทิศชีวิตของฉัน และของฉัน ความตายเป็นของพระเจ้า พระเจ้าแห่งสากลโลก)
ในความสัมพันธ์ของเขากับพระเจ้าของเขา ผู้ศรัทธาอาจประสบกับความไม่แยแสเป็นเวลานานหรือสั้น และนี่คือสภาพธรรมชาติที่วิญญาณผ่านไป และท่านนบี ขอคำอธิษฐานและสันติสุขจากพระเจ้าจงมีแด่เขา โดยกล่าวว่า: (ความศรัทธา ถูกสร้างขึ้นในท้องของคุณคนใดคนหนึ่งในขณะที่มันสร้างเสื้อผ้า ดังนั้นขอให้พระเจ้า - ผู้ทรงอำนาจ - ฟื้นฟูศรัทธาในใจของคุณ) หากศรัทธาหมดลง ผู้เชื่อก็ต้องการการปฏิรูป ศรัทธาใหม่ และความสัมพันธ์กับพระเจ้าอย่างไม่ต้องสงสัย ผู้ทรงอำนาจและหากกล่าวถึงความอ่อนแอของศรัทธาและความอ่อนช้อยของมันแล้วเหตุผลประการแรกสำหรับการทำบาปและข้อห้าม พระเจ้า และมีการกล่าวว่าเช่นเดียวกับเหล้าองุ่นที่ทำให้มึนเมาซึ่งบดบังจิตใจและทำให้มันหายไป , บาปมีความมัวเมาบดบังจิตใจและพรากความระแวดระวังการปรากฏตัวของพวกเขาไป และปล่อยให้พวกเขาอยู่ในความประมาทเลินเล่อของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุดและการเชื่อฟังของพระองค์ และเนื่องจากหัวใจเป็นที่ตั้งแห่งความศรัทธา และจุดเริ่มต้นของมันคือการไม่เชื่อฟังโดยตรง ส่งผลต่อความเชื่อและความใกล้ชิดกับพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ