เป็นเวลา 50 ปีแล้วที่นักบินอวกาศเหยียบดวงจันทร์ครั้งสุดท้าย (อพอลโล 17 ธันวาคม พ.ศ. 2515) นั่นน่าจะเปลี่ยนแปลงในทศวรรษนี้: โครงการ Artemis ของ NASA วางแผนที่จะส่งผู้คนบนดาวเทียมของเราอีกครั้ง คราวนี้ผู้หญิงคนแรกจะบินไปดวงจันทร์ แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด: Lunar Gateway ร่วมกับพันธมิตรระหว่างประเทศมีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างสถานีอวกาศที่มีการลงจอดในวงโคจรของดวงจันทร์ และสร้างฐานทัพถาวรบนดวงจันทร์ เยอรมนีเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางครั้งใหม่สู่ดวงจันทร์ด้วยความเชี่ยวชาญในเทคโนโลยีอวกาศและการวิจัย

ด้วยการเริ่มต้นภารกิจ Artemis I ที่ยังไม่มีคนควบคุมในปลายปี 2565 ระบบที่พัฒนาขึ้นใหม่ทั้งหมดได้รับการทดสอบในการโต้ตอบอย่างประสบความสำเร็จ - ยานอวกาศ Orion พร้อม European Service Module (ESM), ระบบปล่อยจรวดขนาดใหญ่ (SLS) และภาคพื้นดิน ระบบ ในการบินครั้งแรกของอาร์เทมิส การทดลอง MARE ที่นำโดย DLR ได้ตรวจสอบการได้รับรังสีตลอดการบินโดยใช้หุ่นจำลองตัวเมียสองตัวที่เหมือนกัน Helga และ Zohar บนเครื่อง

คาดว่า Artemis I จะตามมาด้วยภารกิจ Artemis II ในปี 2568 นับเป็นครั้งแรกที่จะมีลูกเรือสี่คนอยู่บนเรือและจะโคจรรอบดวงจันทร์ คาดว่า Artemis III จะลงจอดมนุษย์บนดวงจันทร์อีกครั้งในปี 2569

ศูนย์กลางของยานอวกาศ Orion ในเที่ยวบินของ Artemis ทั้งหมดคือ European Service Module ESM ซึ่งส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นในเยอรมนีในนามของ NASA โดย European Space Agency ESA ประกอบด้วยเครื่องยนต์หลักและจ่ายพลังงานผ่านใบเรือสุริยะ 4 ใบ นอกจากนี้ยังควบคุมสภาพอากาศและอุณหภูมิในยานอวกาศ และกักเก็บเชื้อเพลิง ออกซิเจน และน้ำสำหรับลูกเรือ

แอปเติมความเป็นจริง "DLR Artemis Mission" ทำให้แง่มุมของโปรแกรม Artemis เป็นประสบการณ์เสมือนจริง คุณสามารถสัมผัสเทคโนโลยีของจรวด ยานอวกาศ และกลไกการบินได้เสมือนจริง เช่นเดียวกับการผจญภัยในการบินทดสอบครั้งแรกโดยมีเฮลกาและโซฮาร์อยู่บนเรือ มนุษยชาติกำลังมุ่งหน้าไปยังดวงจันทร์อีกครั้ง - คราวนี้จะอยู่ต่อไป และเยอรมนีก็อยู่ที่นั่น