(ภาษาอังกฤษ)
ประวัติศาสตร์ของอาร์เจนตินาสามารถแบ่งออกเป็นสี่ส่วนหลัก: ยุคก่อนโคลัมเบียนหรือประวัติศาสตร์ยุคต้น (จนถึงศตวรรษที่สิบหก) ยุคอาณานิคม (ค.ศ. 1536–1809) ช่วงเวลาของการสร้างชาติ (ค.ศ. 1810–1880) และ ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของอาร์เจนตินา (ประมาณ พ.ศ. 2423)
ยุคก่อนประวัติศาสตร์ในดินแดนปัจจุบันของอาร์เจนตินาเริ่มต้นด้วยการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ครั้งแรกทางตอนใต้สุดของ Patagonia เมื่อประมาณ 13,000 ปีที่แล้ว
ประวัติศาสตร์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรเริ่มขึ้นด้วยการมาถึงของนักประวัติศาสตร์ชาวสเปนในการเดินทางของ Juan Díaz de Solís ในปี 1516 ไปยัง Río de la Plata ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการยึดครองของสเปนในภูมิภาคนี้
ในปี พ.ศ. 2319 มงกุฎแห่งสเปนได้จัดตั้งเขตอุปราชแห่งริโอเดลาปลาตา ซึ่งเป็นร่มของดินแดนที่ซึ่งการปฏิวัติในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2353 ได้เริ่มกระบวนการสร้างรัฐอิสระหลายรัฐอย่างค่อยเป็นค่อยไป รวมถึงรัฐที่เรียกว่า United Provinces of the Río de ลา พลาต้า. ด้วยการประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2359 และความพ่ายแพ้ทางทหารของจักรวรรดิสเปนในปี พ.ศ. 2367 สหพันธรัฐได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2396-2404 ซึ่งรู้จักกันในปัจจุบันว่าสาธารณรัฐอาร์เจนตินา
(เอสปันญ่อล)
La historia de la Argentina es la cronología de sucesos desde el comienzo del primigenio poblamiento humano en el actual territorio de la República Argentina hasta nuestra propia actualidad.
Se inicia con los vestigios más antiguos de seres humanos en suedo argentino, detectionados en el extremo sur de la Patagonia, que datan de hace unos 13 000 años. Las primeras Civilizaciones agroalfareras se establecieron en el noroeste andino desde el siglo xviii a. ค.
La historia escrita de lo que es la Argentina comenzó con los registros del cronista alemán Ulrico Schmidl en la expedición de Juan Díaz de Solís en 1516 al Río de la Plata, hecho que anticipa la dominación española que se impondría en parte de esta región.
En 1776 la corona española creó el Virreinato del Río de la Plata, entidad aglutinadora de territorios a partir de la cual, con la Revolución de Mayo de 1810, comenzaría un proceso gradual de formación de varios Estados autónomos —llamados provincias— o independientes, entre ellos el que llevó el nombre de Provincias Unidas del Río de la Plata
Con la declaración de la independencia el 9 de julio de 1816 y la derrota militar del Imperio español en 1824 se formalizó la existencia soberana. En 1833 el Imperio británico tomó posesión de las Islas Malvinas que entonces era una comandancia militar de las Provincias Unidas, cuya devolución ha reclamado la Argentina desde entonces.
Tras un prolongado período de guerras Civiles, entre 1853 y 1860 se aprobó una república federal con el nombre de República Argentina. Mediante guerras contra los pueblos mapuche, tehuelche, ranquel, wichi y qom, conocidas como Conquista del Desierto y Conquista del Chaco, la República Argentina tomó posesión de las llanuras chaqueña y pampeana y de la Patagonia oriental, conformando su territorio จริง, el octavo más ขยายขอบเขตเดลมุนโด
Entre 1862 y 1930 transcurrió un largo período de estabilidad constitucional, en el que debido a una gran ola migratoriavediente sobre todo de Italia y España, la población argentina creció cinco veces más rápido que la del mundo.
La implantación del sufragio universal para varones en 1912, completado con el reconocimiento del derecho al sufragio a las mujeres en 1951, dio origen a una serie de gobiernos electos por el voto popular, que se alternaron en el poder partir de 1930 con dictaduras militares, gobiernos Fraudulentos y gobiernos de legitimidad limitada debido a las proscripciones políticas.
ประวัติศาสตร์ของอาร์เจนตินาสามารถแบ่งออกเป็นสี่ส่วนหลัก: ยุคก่อนโคลัมเบียนหรือประวัติศาสตร์ยุคต้น (จนถึงศตวรรษที่สิบหก) ยุคอาณานิคม (ค.ศ. 1536–1809) ช่วงเวลาของการสร้างชาติ (ค.ศ. 1810–1880) และ ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของอาร์เจนตินา (ประมาณ พ.ศ. 2423)
ยุคก่อนประวัติศาสตร์ในดินแดนปัจจุบันของอาร์เจนตินาเริ่มต้นด้วยการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ครั้งแรกทางตอนใต้สุดของ Patagonia เมื่อประมาณ 13,000 ปีที่แล้ว
ประวัติศาสตร์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรเริ่มขึ้นด้วยการมาถึงของนักประวัติศาสตร์ชาวสเปนในการเดินทางของ Juan Díaz de Solís ในปี 1516 ไปยัง Río de la Plata ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการยึดครองของสเปนในภูมิภาคนี้
ในปี พ.ศ. 2319 มงกุฎแห่งสเปนได้จัดตั้งเขตอุปราชแห่งริโอเดลาปลาตา ซึ่งเป็นร่มของดินแดนที่ซึ่งการปฏิวัติในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2353 ได้เริ่มกระบวนการสร้างรัฐอิสระหลายรัฐอย่างค่อยเป็นค่อยไป รวมถึงรัฐที่เรียกว่า United Provinces of the Río de ลา พลาต้า. ด้วยการประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2359 และความพ่ายแพ้ทางทหารของจักรวรรดิสเปนในปี พ.ศ. 2367 สหพันธรัฐได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2396-2404 ซึ่งรู้จักกันในปัจจุบันว่าสาธารณรัฐอาร์เจนตินา
(เอสปันญ่อล)
La historia de la Argentina es la cronología de sucesos desde el comienzo del primigenio poblamiento humano en el actual territorio de la República Argentina hasta nuestra propia actualidad.
Se inicia con los vestigios más antiguos de seres humanos en suedo argentino, detectionados en el extremo sur de la Patagonia, que datan de hace unos 13 000 años. Las primeras Civilizaciones agroalfareras se establecieron en el noroeste andino desde el siglo xviii a. ค.
La historia escrita de lo que es la Argentina comenzó con los registros del cronista alemán Ulrico Schmidl en la expedición de Juan Díaz de Solís en 1516 al Río de la Plata, hecho que anticipa la dominación española que se impondría en parte de esta región.
En 1776 la corona española creó el Virreinato del Río de la Plata, entidad aglutinadora de territorios a partir de la cual, con la Revolución de Mayo de 1810, comenzaría un proceso gradual de formación de varios Estados autónomos —llamados provincias— o independientes, entre ellos el que llevó el nombre de Provincias Unidas del Río de la Plata
Con la declaración de la independencia el 9 de julio de 1816 y la derrota militar del Imperio español en 1824 se formalizó la existencia soberana. En 1833 el Imperio británico tomó posesión de las Islas Malvinas que entonces era una comandancia militar de las Provincias Unidas, cuya devolución ha reclamado la Argentina desde entonces.
Tras un prolongado período de guerras Civiles, entre 1853 y 1860 se aprobó una república federal con el nombre de República Argentina. Mediante guerras contra los pueblos mapuche, tehuelche, ranquel, wichi y qom, conocidas como Conquista del Desierto y Conquista del Chaco, la República Argentina tomó posesión de las llanuras chaqueña y pampeana y de la Patagonia oriental, conformando su territorio จริง, el octavo más ขยายขอบเขตเดลมุนโด
Entre 1862 y 1930 transcurrió un largo período de estabilidad constitucional, en el que debido a una gran ola migratoriavediente sobre todo de Italia y España, la población argentina creció cinco veces más rápido que la del mundo.
La implantación del sufragio universal para varones en 1912, completado con el reconocimiento del derecho al sufragio a las mujeres en 1951, dio origen a una serie de gobiernos electos por el voto popular, que se alternaron en el poder partir de 1930 con dictaduras militares, gobiernos Fraudulentos y gobiernos de legitimidad limitada debido a las proscripciones políticas.
เพิ่มเติม
