การออกแบบ: ธงชาติอินเดียมีการออกแบบสามสีในแนวนอนโดยมีแถบหญ้าฝรั่นเท่ากัน (ด้านบน) สีขาว (ตรงกลาง) และสีเขียว (ด้านล่าง) อัตราส่วนความกว้างของธงต่อความยาวของธงคือ 2:3

สีแซฟฟรอน: สีเหลืองที่แถบด้านบนแสดงถึงความกล้าหาญ ความเสียสละ และจิตวิญญาณแห่งการสละ

สีขาว: แถบสีขาวตรงกลางเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ ความจริง และความบริสุทธิ์

สีเขียว: แถบสีเขียวด้านล่าง หมายถึง ความอุดมสมบูรณ์ ความเจริญงอกงาม ความเป็นมงคลของแผ่นดิน

จักรอโศก: ตรงกลางของแถบสีขาวมีอโศกจักร (ล้อ) สีน้ำเงินกรมท่าที่มี 24 ซี่ ตราสัญลักษณ์นี้แสดงถึงวงล้อแห่งกฎหมายชั่วนิรันดร์ และได้รับแรงบันดาลใจจากเมืองหลวงราชสีห์ของพระเจ้าอโศก ซึ่งเป็นประติมากรรมโบราณที่พบในเมืองสารนาถ รัฐอุตตรประเทศ

ความสำคัญของจักรอโศก: จักรอโศกหมายถึงความชอบธรรมและความเจริญก้าวหน้าของชาติ นอกจากนี้ยังแสดงถึงการเคลื่อนไหวที่ไม่หยุดนิ่งของอินเดียและคุณค่านิรันดร์

การยอมรับ: ธงชาติอินเดียถูกนำมาใช้เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 เป็นธงประจำชาติของอินเดีย ไม่นานก่อนที่อินเดียจะได้รับเอกราชจากการปกครองอาณานิคมของอังกฤษในวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2490

รหัสธงชาติของอินเดีย: ธงชาติอินเดียอยู่ภายใต้รหัสธงชาติของอินเดีย ซึ่งให้แนวทางสำหรับการแสดงและการใช้ธงชาติอย่างเหมาะสม

วิธีการแสดง: ธงควรชักเร็วๆ และลดระดับลงอย่างเป็นพิธีการเสมอ ไม่ควรสัมผัสพื้นหรือน้ำ และไม่ควรบินในสภาพขาดรุ่งริ่งหรือเสียหาย ควรแสดงธงตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นถึงพระอาทิตย์ตก และยังสามารถติดไฟได้ในเวลากลางคืน

ความสำคัญ: ธงชาติอินเดียมีความสำคัญอย่างมากต่อประชาชนชาวอินเดีย และเป็นสัญลักษณ์ของความภาคภูมิใจในชาติ ความสามัคคี และความเป็นอิสระ บินในโอกาสต่างๆ รวมถึงวันประกาศอิสรภาพ (15 สิงหาคม) วันสาธารณรัฐ (26 มกราคม) และกิจกรรมระดับชาติและระดับรัฐอื่น ๆ

สิ่งสำคัญคือต้องเคารพและให้เกียรติธงชาติอินเดีย