ลัทธินาซี ( NA(H)T-siz-əm; เยอรมัน: Nazismus) เป็นชื่อสามัญในภาษาอังกฤษสำหรับลัทธิสังคมนิยมแห่งชาติ (เยอรมัน: Nationalsozialismus, เยอรมัน: ) เป็นอุดมการณ์ทางการเมืองแบบเผด็จการขวาสุดและแนวปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับอดอล์ฟ ฮิตเลอร์และ พรรคนาซี (NSDAP) ในนาซีเยอรมนี ในช่วงที่ฮิตเลอร์ขึ้นสู่อำนาจในยุโรปช่วงทศวรรษที่ 1930 มักเรียกกันว่าลัทธิฮิตเลอร์ (เยอรมัน: Hitlerfaschismus) คำว่า "ลัทธินีโอนาซี" ที่เกี่ยวข้องในเวลาต่อมาถูกนำไปใช้กับกลุ่มขวาจัดอื่นๆ ที่มีความคิดคล้ายกันซึ่งก่อตัวขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ลัทธินาซีเป็นลัทธิฟาสซิสต์รูปแบบหนึ่ง โดยเหยียดหยามระบอบเสรีประชาธิปไตยและระบบรัฐสภา มันรวมเอาการปกครองแบบเผด็จการ, การต่อต้านชาวยิวอย่างรุนแรง, การต่อต้านคอมมิวนิสต์, การเหยียดเชื้อชาติทางวิทยาศาสตร์, อำนาจสูงสุดของคนผิวขาว, ลัทธิดาร์วินทางสังคมและการใช้สุพันธุศาสตร์ในลัทธิของตน ลัทธิชาตินิยมสุดโต่งมีต้นกำเนิดในลัทธิแพน-เยอมันนิสม์และขบวนการชาตินิยมชาติพันธุ์ใหม่-โวลกิช ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของลัทธิคลั่งชาติเยอรมันตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 และได้รับอิทธิพลอย่างมากจากกลุ่มกึ่งทหาร Freikorps ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากเยอรมนีพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่ 1 ซึ่งเป็นรากฐานของ "ลัทธิแห่งความรุนแรง" ของพรรค ลัทธินาซียอมรับทฤษฎีหลอกทางวิทยาศาสตร์ของลำดับชั้นทางเชื้อชาติ โดยระบุว่าชาวเยอรมันเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่พวกนาซีมองว่าเป็นชนชาติอารยันหรือนอร์ดิก มันพยายามที่จะเอาชนะการแบ่งแยกทางสังคมและสร้างสังคมเยอรมันที่เป็นเนื้อเดียวกันบนพื้นฐานของความบริสุทธิ์ทางเชื้อชาติซึ่งเป็นตัวแทนของชุมชนของผู้คน (Volksgemeinschaft) พวกนาซีมีเป้าหมายที่จะรวมชาวเยอรมันทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนของเยอรมันในอดีต รวมทั้งได้รับดินแดนเพิ่มเติมสำหรับการขยายตัวของเยอรมันภายใต้หลักคำสอนของ Lebensraum และไม่รวมผู้ที่พวกเขาถือว่าเป็นมนุษย์ต่างดาวชุมชนหรือเผ่าพันธุ์ที่ "ด้อยกว่า" (Untermenschen)
คำว่า "สังคมนิยมแห่งชาติ" เกิดขึ้นจากความพยายามที่จะสร้างคำนิยามใหม่ของสังคมนิยมแบบชาตินิยม โดยเป็นทางเลือกแทนทั้งลัทธิสังคมนิยมระหว่างประเทศของลัทธิมากซ์และลัทธิทุนนิยมตลาดเสรี ลัทธินาซีปฏิเสธแนวคิดของมาร์กซิสต์เกี่ยวกับความขัดแย้งทางชนชั้นและความเท่าเทียมกันสากล ต่อต้านลัทธิสากลสากล และพยายามโน้มน้าวให้ทุกส่วนในสังคมเยอรมันใหม่ยอมลดผลประโยชน์ส่วนตนลงกับ "ความดีส่วนรวม" โดยยอมรับผลประโยชน์ทางการเมืองเป็นลำดับความสำคัญหลักขององค์กรทางเศรษฐกิจ ซึ่งมักจะเข้ากับทัศนะทั่วไปของลัทธิรวมหมู่หรือลัทธิคอมมิวนิสต์มากกว่าลัทธิสังคมนิยมทางเศรษฐกิจ ผู้นำของพรรคนาซีคือพรรคชาตินิยมเยอรมันและพรรคแรงงานเยอรมัน (DAP) ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2462 ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1920 พรรคได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรคแรงงานสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมันเพื่อดึงดูดฝ่ายซ้าย พนักงานปีก ซึ่งเป็นการเปลี่ยนชื่อที่ฮิตเลอร์คัดค้านในตอนแรก โครงการสังคมนิยมแห่งชาติหรือ "25 คะแนน" ถูกนำมาใช้ในปี พ.ศ. 2463 และเรียกร้องให้ประเทศเยอรมนีรวมเป็นหนึ่งซึ่งจะปฏิเสธการให้สัญชาติแก่ชาวยิวหรือผู้ที่มีเชื้อสายยิว ในขณะเดียวกันก็สนับสนุนการปฏิรูปที่ดินและการทำให้อุตสาหกรรมบางประเภทเป็นของชาติ ใน Mein Kampf ("My Struggle") ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1925–1926 ฮิตเลอร์กล่าวถึงการต่อต้านชาวยิวและการต่อต้านคอมมิวนิสต์ที่เป็นหัวใจของปรัชญาการเมืองของเขา เช่นเดียวกับการดูถูกประชาธิปไตยแบบตัวแทนและความเชื่อของเขาในสิทธิของเยอรมนีในการขยายดินแดนผ่าน lebensraum .
ลัทธินาซีเป็นลัทธิฟาสซิสต์รูปแบบหนึ่ง โดยเหยียดหยามระบอบเสรีประชาธิปไตยและระบบรัฐสภา มันรวมเอาการปกครองแบบเผด็จการ, การต่อต้านชาวยิวอย่างรุนแรง, การต่อต้านคอมมิวนิสต์, การเหยียดเชื้อชาติทางวิทยาศาสตร์, อำนาจสูงสุดของคนผิวขาว, ลัทธิดาร์วินทางสังคมและการใช้สุพันธุศาสตร์ในลัทธิของตน ลัทธิชาตินิยมสุดโต่งมีต้นกำเนิดในลัทธิแพน-เยอมันนิสม์และขบวนการชาตินิยมชาติพันธุ์ใหม่-โวลกิช ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของลัทธิคลั่งชาติเยอรมันตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 และได้รับอิทธิพลอย่างมากจากกลุ่มกึ่งทหาร Freikorps ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากเยอรมนีพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่ 1 ซึ่งเป็นรากฐานของ "ลัทธิแห่งความรุนแรง" ของพรรค ลัทธินาซียอมรับทฤษฎีหลอกทางวิทยาศาสตร์ของลำดับชั้นทางเชื้อชาติ โดยระบุว่าชาวเยอรมันเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่พวกนาซีมองว่าเป็นชนชาติอารยันหรือนอร์ดิก มันพยายามที่จะเอาชนะการแบ่งแยกทางสังคมและสร้างสังคมเยอรมันที่เป็นเนื้อเดียวกันบนพื้นฐานของความบริสุทธิ์ทางเชื้อชาติซึ่งเป็นตัวแทนของชุมชนของผู้คน (Volksgemeinschaft) พวกนาซีมีเป้าหมายที่จะรวมชาวเยอรมันทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนของเยอรมันในอดีต รวมทั้งได้รับดินแดนเพิ่มเติมสำหรับการขยายตัวของเยอรมันภายใต้หลักคำสอนของ Lebensraum และไม่รวมผู้ที่พวกเขาถือว่าเป็นมนุษย์ต่างดาวชุมชนหรือเผ่าพันธุ์ที่ "ด้อยกว่า" (Untermenschen)
คำว่า "สังคมนิยมแห่งชาติ" เกิดขึ้นจากความพยายามที่จะสร้างคำนิยามใหม่ของสังคมนิยมแบบชาตินิยม โดยเป็นทางเลือกแทนทั้งลัทธิสังคมนิยมระหว่างประเทศของลัทธิมากซ์และลัทธิทุนนิยมตลาดเสรี ลัทธินาซีปฏิเสธแนวคิดของมาร์กซิสต์เกี่ยวกับความขัดแย้งทางชนชั้นและความเท่าเทียมกันสากล ต่อต้านลัทธิสากลสากล และพยายามโน้มน้าวให้ทุกส่วนในสังคมเยอรมันใหม่ยอมลดผลประโยชน์ส่วนตนลงกับ "ความดีส่วนรวม" โดยยอมรับผลประโยชน์ทางการเมืองเป็นลำดับความสำคัญหลักขององค์กรทางเศรษฐกิจ ซึ่งมักจะเข้ากับทัศนะทั่วไปของลัทธิรวมหมู่หรือลัทธิคอมมิวนิสต์มากกว่าลัทธิสังคมนิยมทางเศรษฐกิจ ผู้นำของพรรคนาซีคือพรรคชาตินิยมเยอรมันและพรรคแรงงานเยอรมัน (DAP) ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2462 ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1920 พรรคได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรคแรงงานสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมันเพื่อดึงดูดฝ่ายซ้าย พนักงานปีก ซึ่งเป็นการเปลี่ยนชื่อที่ฮิตเลอร์คัดค้านในตอนแรก โครงการสังคมนิยมแห่งชาติหรือ "25 คะแนน" ถูกนำมาใช้ในปี พ.ศ. 2463 และเรียกร้องให้ประเทศเยอรมนีรวมเป็นหนึ่งซึ่งจะปฏิเสธการให้สัญชาติแก่ชาวยิวหรือผู้ที่มีเชื้อสายยิว ในขณะเดียวกันก็สนับสนุนการปฏิรูปที่ดินและการทำให้อุตสาหกรรมบางประเภทเป็นของชาติ ใน Mein Kampf ("My Struggle") ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1925–1926 ฮิตเลอร์กล่าวถึงการต่อต้านชาวยิวและการต่อต้านคอมมิวนิสต์ที่เป็นหัวใจของปรัชญาการเมืองของเขา เช่นเดียวกับการดูถูกประชาธิปไตยแบบตัวแทนและความเชื่อของเขาในสิทธิของเยอรมนีในการขยายดินแดนผ่าน lebensraum .
เพิ่มเติม
