ลอเรียน ชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาลี (ฟาบริซิโอ ลอเรียน คูเกีย) เกิดที่กรุงโรมในปี 2506 ซึ่งเขาอาศัยและทำงาน
ในช่วงทศวรรษที่ 80 เขาได้ร่วมมือกับ Gian Tomaso Liverani ที่แกลเลอรี La Salita ในกรุงโรม เพื่อช่วยในการจัดเตรียมนิทรรศการโดย Burri, Vedova, Novelli, Notargiacomo ลูกศิษย์ของ Luciano Santoro เมื่อเริ่มต้นสหัสวรรษใหม่ เขาเริ่มต้นการเดินทางทางศิลปะส่วนตัว เป็นรูปเป็นร่างและเป็นสัญลักษณ์ เขาได้เข้าร่วมในนิทรรศการระดับประเทศและระดับนานาชาติ ได้แก่ Arte in Fiera (Reggio Emilia, พฤศจิกายน 2008), Open Art (โรม, มกราคม 2009), Premio Italia (Turin, เมษายน 2009), Luxembourg Art Festival (ราชรัฐลักเซมเบิร์ก, กันยายน 2553 และมิถุนายน 2566) เขาเป็นผู้เขียนบทความ เรียงความ และเรื่องสั้น l'Ultima Carta ของเขา (ed. Vertigo, 2008) เข้ารอบสุดท้ายในแปดรางวัลวรรณกรรม
เขาชอบเทคนิคแบบดั้งเดิม (สีน้ำมัน สีฝุ่นหรือหมึกบนผ้าใบหรือไม้) และการแสดงอารมณ์ผ่านพื้นหลังสีที่กว้างขวาง เกมแห่งความแตกต่าง และขนาดที่ใหญ่
รูปร่างของมันเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะ "ช่วยจำ": มันชักนำให้เกิดเกมวัสดุทนไฟโดยไม่รู้ตัวด้วยสายตาของผู้สังเกตการณ์ บางครั้งผ่านการนำเสนอทางประวัติศาสตร์ที่พาดพิงถึงหรือความคิดรวบยอดที่คาดคะเนหรือเพียงแค่จินตนาการ