นักเรียนได้เรียนรู้ผ่านกระบวนการเล่นเกม การเล่นเกม นักเรียนอาจสามารถเข้าใจแนวคิดหรือแนวคิดใหม่ ใช้มุมมองที่แตกต่าง หรือทดลองกับตัวเลือกหรือตัวแปรต่างๆ ตัวอย่างเช่น ตอนเริ่มเรียนภาษาสเปน ฉันมักจะเล่นเกมไพ่ในสัปดาห์แรกของการเรียน นักเรียนเป็นกลุ่มละ 4-5 คน แต่ละคนอ่านคำแนะนำไปยังเกมไพ่ จากนั้นเกมก็เล่นในความเงียบสนิท หลังจากรอบแรก นักเรียนหนึ่งคนจากแต่ละกลุ่ม (โดยทั่วไปคือ "ผู้ชนะ") ย้ายไปอยู่กลุ่มอื่น โดยทั่วไปเราเล่นสามหรือสี่รอบ

สิ่งที่นักเรียนของฉันไม่ทราบในตอนแรกคือแต่ละกลุ่มได้รับชุดกฎที่แตกต่างกัน เมื่อนักเรียนย้ายไปยังกลุ่มใหม่ เขามักจะรู้สึกสับสนและไม่แน่ใจว่าทำไมคนอื่นๆ ถึงเล่นไม่เหมือนกัน (นักเรียนมักจะพูดว่า “พวกเขาเล่นผิด”) เราใช้สิ่งนี้เป็นจุดเริ่มต้นเพื่อหารือเกี่ยวกับประสบการณ์การย้ายไปยังประเทศใหม่ หลังจากย้ายจากสเปนไปเวเนซุเอลามายังสหรัฐอเมริกา ฉันได้แบ่งปันประสบการณ์ของตัวเองในการเรียนรู้กฎเกณฑ์ทางวัฒนธรรมใหม่ๆ และบางครั้งรู้สึกเหมือนคนอื่นกำลัง “เล่นผิด”

จากนั้นเราก็เล่นเกมกันอีกครั้ง แต่ฉันอนุญาตให้นักเรียนทุกคนคุยกัน ผ่านการอภิปราย นักเรียนอธิบายกฎกับ "ผู้มาใหม่" และเกมดำเนินไปอย่างราบรื่นมากขึ้น (และนักเรียนรายงานว่ารู้สึกพึงพอใจมากขึ้น) ณ จุดนี้ อย่างน้อยก็มีคนพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว คุณกำลังพยายามแสดงให้เราเห็นว่านี่คือเหตุผลที่เราต้องเรียนรู้ภาษาอื่น ดังนั้นเราทุกคนสามารถอธิบายกฎให้กันและกันได้”

เกมให้บริบทสำหรับการฝึกฝนที่มีส่วนร่วม ในฐานะครูสอนภาษาทั่วโลก ฉันรู้ว่านักเรียนต้องการการฝึกฝนอย่างมากเพื่อให้เข้าใจคำศัพท์และโครงสร้างที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม เพื่อให้แบบฝึกมีความหมาย นักเรียนต้องมีส่วนร่วม (และขอบอกตามตรงว่า หน้าสมุดงานหรือแบบฝึกหัดในตำราจำนวนนับไม่ถ้วนไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างมากเสมอไป!) นักเรียนของฉันเต็มใจใช้คำศัพท์และโครงสร้างผ่านเกมปริศนาที่มีชีวิตชีวา พีระมิดมูลค่า 25,000 ดอลลาร์ หรืออื่นๆ โดยได้รับการฝึกฝนที่จำเป็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

นักเรียนสามารถเรียนรู้ทักษะสำคัญที่หลากหลายผ่านเกม มีทักษะมากมายนับไม่ถ้วนที่นักเรียนสามารถพัฒนาผ่านการเล่นเกม เช่น ทักษะการคิดวิเคราะห์ ความคิดสร้างสรรค์ การทำงานเป็นทีม และการมีน้ำใจนักกีฬาที่ดี ตัวอย่างเช่น สำหรับนักเรียนชาวสเปนของฉัน การอ้อมค้อมเป็นทักษะที่สำคัญมาก จากการเล่นเกมทายคำศัพท์ ฉันเห็นความสามารถของนักเรียนในการใช้การหลีกเลี่ยงปัญหาได้ดีขึ้นอย่างมาก ฉันชอบดูความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนระหว่างเล่นเกม (เราใช้ Play-doh วาดรูป การแสดง และกิจกรรมอื่นๆ อีกมากมายในเกมของเรา)

ในปีแรกของฉันในฐานะครู นักเรียนคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นว่าเขาชอบเกมกริยาที่เรากำลังเล่นอยู่ (รูปแบบหนึ่งของ "Yahtzee") ฉันบอกเขาว่าฉันดีใจที่เขาชอบมัน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ของฉัน—มันขึ้นอยู่กับเกมที่เขาอาจเล่นในบ้าน จากนั้นเขาก็บอกฉันว่าเขาไม่เคยเล่นเกมที่บ้านและฉันเป็นผู้ใหญ่คนเดียวที่เคยนั่งเล่นเกมกับเขา บางครั้งฉันรู้สึกประหลาดใจที่นักเรียนไม่ได้คิดอย่างมีเหตุผลว่าจะเล่น "ทายสิใคร" อย่างมีเหตุผล จากนั้นฉันเตือนตัวเองว่าเด็กอายุ 14 ปีคนนี้ไม่เคยเล่นเกมกับผู้ใหญ่มาก่อนที่เขาจะมาที่ชั้นเรียนของฉัน! ฉันเห็นว่านี่เป็นโอกาสในการสอนทักษะชีวิตที่หลากหลายซึ่งไม่จำเป็นต้องปรากฏในขอบเขตและลำดับของหลักสูตรของฉัน

ในขณะที่เล่นเกม นักเรียนจะพัฒนาความสัมพันธ์ที่หลากหลายกับเนื้อหาและสามารถสร้างความทรงจำเชิงบวกในการเรียนรู้ได้ ความทรงจำในห้องเรียนที่ฉันโปรดปรานบางส่วนมาจากเวลาเล่นเกม ฉันจะไม่ลืมดูมิเกลกระโดดไปรอบๆ ห้องเรียนเพื่อช่วยเพื่อนๆ เดาคำว่า “Mono” (ลิง) โชคดีที่นักเรียนจะไม่ลืมเช่นกัน (และพวกเขาทุกคนได้รับ "โมโน" ในการประเมิน) ช่วงเวลาที่สนุกสนาน ไร้สาระ หรือน่าสนใจมักจะโดดเด่นในความทรงจำของนักเรียน และพวกเขาจะยึดติดกับคำศัพท์/โครงสร้างที่เรากำลังศึกษาอยู่ การเชื่อมโยงทางอารมณ์เชิงบวกสามารถอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้